Historia obiektu, podobnie jak zbiorników w Kuźnicach, związana jest z budową sieci wodociągowej w Zakopanem, którą zaprojektował w 1904 r. inż. Ignacy Radziszewski z warszawskiej firmy Drzewiecki-Jeziorański. Według projektu zbiorniki wody przewidziano w Kuźnicach i pod Capkami. Ostatecznie, jeszcze w 1905 r., eksperci opowiedzieli się za zbiornikiem wyrównawczym na Antałówce. Projekt wykonał w marcu 1906r. Emil Mazurski, jeden z kierowników budowy wodociągu. Zbiornik został wzniesiony w tymże roku, o czym świadczy data na frontowej elewacji.
Architektura obiektu reprezentuje historyzm i – podobnie jak w zbirniku kuźnickim – doszukać się w niej można elementów tzw. stylu arkadowego. Uproszczenia charakterystyczne dla budowli technicznych nadają jej pewien rys modernistyczny.
