Eksploatację kamienia tatrzańskiego na wielką skalę przewidywał Walerian Dzieślewski planując w 1902 r. budowę kolei na Świnicę. Rok później, w 1903 r. powstało przedsiębiorstwo
„Kamieniołomy Tatrzańskie” założone przez Władysława hr. Zamoyskiego dla eksploatacji wapienia numulitowego w reglowym złożu pod Capkami. Po utworzeniu przez Zomyskiego w 1924 r. Fundacji „Zakłady Kórnickie” ona przejęła zarząd nad dobrami zakopiańskimi, także nad „Kamieniołomami”. W 1934 r. zostały one zamknięte, z jednej strony ze względu na protesty opinii publicznej, z drugiej zaś ze względu na nieopłacalność wydobycia.
W czasie okupacji Niemcy uruchomili ponownie wydobycie wykorzystując niewolniczą pracę m.in. Żydów przetrzymywanych w pobliskim obozie pracy. Ostatecznie eksploatacji zaniechano po II wojnie światowej. Do dziś zachowały się betonowe umocnienia urządzeń tłukących, drogi dojazdowe oraz wyrobiska w stoku Krokwi.
